Dis - appearance

Εγκατάσταση μου για την έκθεση THE INVISIBLES
Τίτλος : Dis-appearance
μεταλλικό πλέγμα, φως, ήχος

Βίντεο :

https://youtu.be/v3_06JXrTnY
ή
https://vimeo.com/127944670

THE INVISIBLES - video

THE INVISIBLES - video by Stella Bolonaki

THE INVISIBLES - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η :BaseGALLERY  του BOOZE σας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσης

THE INVISIBLES

που θα πραγματοποιηθούν την Δευτέρα 4 Μαΐου στις 8:00 μμ.

Το περιεχόμενο της έκθεσης εδράζεται στην σκέψη του Μισέλ Φουκώ, όπως καταγράφεται στην Γέννηση της Φυλακής: η ορατότητα είναι μια παγίδα με την οποία μια πειθαρχημένη κοινωνία ταξι-νομείται, μοιράζεται, ορίζεται, οριοθετείται και ελέγχεται. Για τον Φουκώ η ορατότητα σχετίζεται με την εποπτεία, την επιτήρηση και την εφαρμογή προτύπων κατάλληλης συμπεριφοράς ατόμων σε σχέση με τους άλλους.  

Στην έκθεση συμμετέχουν είκοσι καλλιτέχνες και τοποθετούνται στο θέμα μέσα από πολιτικές, κοινωνικές, ηθικές, σημειωτικές και αισθητικές, προσεγγίσεις που αποκαλύπτουν τις πολύπλοκες, αβέβαιες, και εχθρικές συνθήκες που γεννά η εποχή της προηγμένης παγκοσμιοποίησης.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Alek LINDUS/Invisible truth-Visible secret

Ανέττα ΨΑΡΡΟΥ/Behind the Numbers

Γιάννης ΑΝΤΩΝΑΚΕΑΣ/The Invisible virus

Γιάννης ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ/Untitled

Γιώργος  ΜΩΡΗΣ/Διάλογος

Γιάννης ΣΩΤΗΡΙΟΥ/Είναι

Γιώργος ΝΟΜΙΚΟΣ/Εικονοστάσι

Ελίνα ΤΣΟΝΑΚΗ/The Obvious is Just a Reference

Geeta ROOPNARINE/Wallpaper

Καίτη ΠΑΡΤΑΛΗ/Dis-appearance

Καίτη ΧΑΛΙΟΡΗ/gates@heaven.eu

Κέλλυ ΜΟΙΡΑ/Predator and prey

Λένια ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/Αόρατοι έρωτες

Maria GALVAN/Invisible

Μαρία ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ/European Epic

Marianne CATZARAS/Silentscapes

Νίκη ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ/Invisibles-Inside the Society 

Rossella PAOLICCHI/ Instants suspendus

Sanja PERCIC/People and Society

Tanacross ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ/Smash Racism

Την έκθεση σχεδίασε και επιμελείται η Στέλλα ΜΠΟΛΩΝΑΚΗ

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 19 Μαΐου 2015.

http://www.boozecooperativa.com/

THE INVISIBLES

NOTES OF ART/ PORTOFOLIO

https://stbolonaki.files.wordpress.com/2015/03/notes-of-art-portofolio1.pdf

NOTES OF ART στο BOOZE (έργα)

Μερικές σκέψεις με αφορμή το graffiti του Πολυτεχνείου.

Πριν από μερικούς μήνες γυρίζοντας στο σπίτι, βράδυ, είδα δύο αγόρια να ζωγραφίζουν ένα graffiti  στους τοίχους ενός εγκαταλελειμμένου(;) βιοτεχνικού κτιρίου στη γειτονιά μου.  Σταμάτησα και τους καμάρωνα.

Την επόμενη μέρα φρόντισα να περάσω από τον ίδιο δρόμο για να δω το αποτέλεσμα της δουλειάς τους και χάρηκα πραγματικά γιατί η δουλειά τους έδωσε χρώμα στη θλιβερή όψη του κτιρίου αυτού.

Επίσης χάρηκα όταν κάποια άλλα παιδιά έκαναν graffiti  στον πλαϊνό τοίχο του σπιτιού μου που συνορεύει με ένα παρκάκι.

Δεν χαίρομαι όμως που κάποιοι έχουν γεμίσει τον μπροστινό τοίχο του σπιτιού μου με κακόγουστα και κακογραμμένα συνθήματα οπαδικού περιεχομένου.

Το graffiti  είναι μια μορφή τέχνης. Μερικές φορές η τέχνη ενοχλεί και προκαλεί. Αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι όταν η τέχνη προσβάλει βάναυσα.

Δεν προσβάλει, αντίθετα στολίζει, όταν γίνεται σε κτίρια που δεν έχουν αρχιτεκτονική και ιστορική σημασία. Και υπάρχουν πολλά σχετικά έργα μέσα στην Αθήνα που μας κάνουν υπερήφανους.

Στην περίπτωση του πολυτεχνείου η προσβολή είναι πολλαπλή. Προσβάλλεται η ιστορικότητα  και ο συμβολισμός του κτιρίου, αλλά προσβάλλεται και η αισθητική.   Αυτή η τεράστια «μαυρίλα» μου φέρνει στο μυαλό μια άλλη «προσβολή» που υπέστη το κτίριο αυτό, την φωτιά του Νοέμβρη του ’93.

Το συγκρότημα των κτιρίων του Πολυτεχνείου έχει υποστεί πολλούς βανδαλισμούς στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης και του αγωνιστικού συμβολισμού του.

Ένα σύμβολο, όμως, το διατηρούμε και το προστατεύουμε. Δεν το προσβάλουμε.

Προσβολή για το Πολυτεχνείο είναι και η εικόνα του πεζοδρομίου της Στουρνάρη με τους χρήστες, που δεν διστάζουν να κάνουν χρήση «εν μέση οδώ»,  τους εμπόρους των ναρκωτικών και τους μικρεμπόρους των λαθραίων τσιγάρων.

Η δημιουργία του τεράστιου αυτού γκράφιτι ήρθε να συμπληρώσει και να αμαυρώσει (στην κυριολεξία) περισσότερο την ήδη βεβαρυμένη εικόνα του ιστορικού κτιρίου.